29 ŞUBAT`IN GIZEMI
29 Şubat’ın gizemi BİR yıl (örneğin 1956) eğer dörde bölünüyorsa o yıl şubat 29 çeker. Ama bu bölünen yıl aynı zamanda 100’e de bölünüyorsa o zaman şubat 29 çekmez. Ancak bu 100’e bölünen yıl, 400’e de bölünüyorsa şubat 29 çeker. Örneğin 2000 yılı. Hem 100’e hem de 400’e bölünür. 29 Şubat, 28 yılda bir pazar gününe denk gelir ve bu pazar da şubat ayının 5’inci pazarı olur. 29 Şubat’ta doğanlar, doğum günlerini ancak dört yılda bir doğru zamanda kutlayabilir.
29 Şubat nereden geliyor?
DüNYANıN değişik coğrafyalarında zamanı belirleyip ölçmek için kullanılan “ay” ve “güneş” takvimleri, kusursuz değil. Çok eski çağlardan beri uygulanan güneş takviminde, güneş yılını aylara bölerken ortaya çıkan sorunları çözmek için, Roma İmparatoru Julius Sezar, MÖ 46 yılında bir arayışa girdi. Sezar, Yunan astronomu Sosigenes’in önerisi üzerine bir yılın 365 gün 6 saat olduğuna karar verdi. Buna göre, bir yıl 365 gün üzerinden hesaplanacak, kalan 6 saat de toplanarak her dördüncü yıla 1 gün eklenecekti. “Jülyen takvimi” denen bu takvimin de bir sorunu olduğu zamanla ortaya çıktı.
Bu, söz konusu 1 yılın gerçek uzunluğunun 365 gün 6 saat değil, bundan yaklaşık 11 dakika daha kısa olmasından kaynaklanıyordu. “Unutulan” bu 11 dakikalar, yıllar içinde önemli kaymalara yol açtı. 1500’lü yıllara gelindiğinde kayma 14 güne çıktı. 1582 yılında Papa 13’üncü Gregorius, o yıldan 10 gün düşürülmesini emretti ve ortaya çıkan “Gregoryen takvimi”, bu tarihten sonra zamanla çeşitli ülkelerde benimsendi. Bugün en yaygın takvim, Gregoryen takvimidir.
29 Şubat nereden geliyor?
DüNYANıN değişik coğrafyalarında zamanı belirleyip ölçmek için kullanılan “ay” ve “güneş” takvimleri, kusursuz değil. Çok eski çağlardan beri uygulanan güneş takviminde, güneş yılını aylara bölerken ortaya çıkan sorunları çözmek için, Roma İmparatoru Julius Sezar, MÖ 46 yılında bir arayışa girdi. Sezar, Yunan astronomu Sosigenes’in önerisi üzerine bir yılın 365 gün 6 saat olduğuna karar verdi. Buna göre, bir yıl 365 gün üzerinden hesaplanacak, kalan 6 saat de toplanarak her dördüncü yıla 1 gün eklenecekti. “Jülyen takvimi” denen bu takvimin de bir sorunu olduğu zamanla ortaya çıktı.
Bu, söz konusu 1 yılın gerçek uzunluğunun 365 gün 6 saat değil, bundan yaklaşık 11 dakika daha kısa olmasından kaynaklanıyordu. “Unutulan” bu 11 dakikalar, yıllar içinde önemli kaymalara yol açtı. 1500’lü yıllara gelindiğinde kayma 14 güne çıktı. 1582 yılında Papa 13’üncü Gregorius, o yıldan 10 gün düşürülmesini emretti ve ortaya çıkan “Gregoryen takvimi”, bu tarihten sonra zamanla çeşitli ülkelerde benimsendi. Bugün en yaygın takvim, Gregoryen takvimidir.
Yorumlar